روایتی نو؟ بیانی نوین؟ عبارتی بدیع؟
نه به هیچ کدوم اینا نیازی نیست.. اگر به این فایل صوتی که گذاشتم دل بدید خودتون متوجه میشید که یه حساب ساده ی 2,2 تا 4 تاست!
بریده ای از زندگی یک جانباز موجی..
قسمتی از شعر..
...
هی تند و تند سرش رو بابا میزد تو دیوار
قسم میداد حاجی رو, حاجی گوشی رو بردار
نعرههای بابا جون پیچید یه هو تو گوشم
الو الو كربلا جواب بده به گوشم
مامان دوید و از پشت گرفت سر بابا رو
بابا با گریه میگفت كشتند بچههارو
بعد مامانو هلش داد خودش خوابید رو زمین
گفت كه مواظب باشین خمپاره زد، بخوابین
الو الو كربلا پس نخودا چی شدن؟
كمك میخوایم حاجی جون بچهها قیچی شدن
...
از چی حرف میزنم؟ از مظلومیت و صبری که از ابتدا با شیعه عجین بوده, الان هم شاهدش هستیم و تا اومدن صاحبمون ادامه خواهد داشت..
از گریه های شبانه ی مادرمون, دستای بسته ی علی علیه السلام.. تا مظللومیت شیعیانشون, تا غریبی امثال مرتضی (شخصیت شعر رو میگم) در جامعه ی امروزمون..
اگرچه خیلی قاعده ی عجیبی نیست, اصولا" خوب بودن مظلومیت رو در پی داره..
البته! البته!! اشتباه نشه.. شیعه مظلوم هست ولی ظلم پذیر خیر!
کما اینکه نبوده و نخواهد بود! همین الانشم تنها قومی از ابناء بشر که مقابل طاغوت زمانه (یهودیان حاکم بر دنیا) مردونه ایستادن و مستاصلشون کردن, همین بچه شیعه ها هستن.. به رهبری 3 فرزند فاطمه سلام الله علیها (رهبر خودمون, آیت الله سیستانی و سید حسن نصرالله)
ولی مظلومیتمون در اینه که کشورهای غربی بماند حتی مسلمون ها هم نه با ما که بر ما هستند !!
اما..
گاهی بین خودمون هم مَرد تر هامون غریبن.. و درد اینه..
و آخرین "اما" رو شاید ابوالفضل سپهر (در همین شعری که گذاشتم) بهتر بگه..
..
ای اونایی كه امروز دارین بهش میخندین
برای خندههاتون دردشو میپسندین
امروزشو نبینین, بابام یه قهرمونه
یهروز به هم میرسیم, بازی داره زمونه
موج بابام كلیده قفل در بهشته
درو كنه هر كسی هر چیزی رو كه كشته
یه روز پشیمون میشین كه دیگه خیلی دیره
گریههای مادرم یقه تونو میگیره
بالا رفتیم ماسته, پایین اومدیم دروغه
مرگ و معاد و عقبی, كی میگه كه دروغه؟
خدایش بیامرزد..
پ.ن : زیاد گشتم ولی مثل اینکه فایل صوتی با کیفیتی بهتر ازین نیست روی نت!
اگر شعر بعضی جاها نا مفهوم بود میتونید متن کاملش رو اینجا ببینید.