کوفیان امروز

امسال شروع محرم حسین علیه السلام همزمان شد با عزای عمومی در مصیبت وارد شده بر غزه ی مظلوم که مقام معظم رهبری اعلام فرمودند.

هدف سیدالشهداء علیه السلام از این قیام بنا به فرموده ی ایشان اینطور هست:
« انما خرجت لطلب‏ الاصلاح فی امه جدی ، ارید ان امر بالمعروف و انهی عن المنکر و اسیر بسیره‏ جدی و ابی علی بن ابی‏طالب علیه السلام »
یعنی برای احیاء سنت جدم رسول الله صلی الله علیه و آله و پدرم علی بن ابیطالب علیه السلام..

حال باید به مدعیان سنت و به این سران ممالک شیخ نشین عرب گفت که آیا سنت پیامبر اعظم صلوات الله علیه اینطور است؟! یا سکوت معنادار شما در برابر این جنایات مسلم این قوم پلید و مستکبر بیانگر چیز دیگری است ؟!!

و از زبان معظمٌ له:

..
سران اين كشورها چه جوابي در برابر رسول‌الله ـ صلي‌الله‌عليه‌و‌آله ـ خواهند داشت؟ چه جوابي به ملت‌هاي خود كه يقيناً عزادار اين فاجعه‌اند خواهند داد؟ به يقين امروز دل مردم مصر و اردن و ساير كشورهاي اسلامي از اين كشتار، پس از آن محاصره طولاني غذايي و دارويي لبالب از خون است.
دولت جنايتكار بوش در واپسين روزهاي حكمراني ننگين خود با همدستي در اين جنايت بزرگ، رژيم آمريكا را بيش از پيش روسياه كرد و پرونده جرايم خود را به عنوان جنايتكار جنگي قطورتر ساخت. دولت‌هاي اروپايي با بي‌تفاوتي و شايد همراهي خود در اين فاجعه بزرگ،‌ يك بار ديگر دروغ بودن ادعاهاي طرفداري از حقوق بشر را ثابت كردند و شركت خود در جبهه ضديت با اسلام و مسلمين را نشان دادند.اكنون سؤال من از علما و روحانيون جهان عرب و رؤساي ازهر مصر اين است كه آيا هنگام آن نرسيده است كه براي اسلام و مسلمين احساس خطر كنيد؟ آيا هنگام آن نرسيده است كه به واجب نهي از منكر و كلمةُ حقٍ عندَ امامٍ جائر عمل كنيد؟
آيا عرصه ديگري عريان‌تر از آنچه در غزه و فلسطين در جريان است در همدستي كُفار حربي با منافقان امّت براي سركوب مسلمانان لازم است، تا شما احساس تكليف كنيد؟
سؤال من از رسانه‌ها و روشنفكران جهان اسلام و به ويژه جهان عرب آن است كه تا چه هنگام به مسئوليت رسانه‌‌اي و روشنفكري خود بي‌تفاوت خواهيد ماند؟ آيا سازمانهاي حقوق بشرِ رسواي غرب و شوراي باصطلاح امنيت سازمان ملل بيش از اين هم ممكن است رسوا شوند؟
همه مجاهدان فلسطين و همه مؤمنان دنياي اسلام به هر نحو ممكن، موظف به دفاع از زنان و كودكان و مردم بي‌دفاع غزه‌اند و هر كس در اين دفاع‌ مشروع و مقدس كشته شود، شهيد است و اميد آن خواهد داشت كه در صف شهداي بدر و اُحد در محضر رسول‌الله ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله‌ ـ محشور شود.

نمیدانم اما بی اختیار با مواجهه با چنین سیاست هایی ناخودآگاه یادم از کوفیان نامرد می آید و تنها ماندن ذریه ی پیامبر صلوات الله علیه..

خدایا احساس غریبی میکنیم, احساس درد..
به حق خون سیدالشهدا علیه السلام و یاران ایشان که زنده ماندن اسلام را مدیون آنان میدانیم،
عجّل لولیک الفرج..

ماه عزاتو عشقه

اونایی که حسینی هستن کم کم دارن یه بوهایی استشمام میکنن..
مخصوصا" اگر این روزا به تقویم نگاه کرده باشن و با این جمله مواجه بشن:

حرکت کاروان اباعبدالله الحسین علیه السلام به سوی کربلا

دلشون میلرزه و شاید ناخودآگاه یاد ناله های مسلم بیفتن..
فردا شهادت اون بزرگوار هستش. میگن وقتی بردنش پیش عبیدالله بن زیاد, در حال گریه کردن بوده.. اون ملعون یه چیزی به این مضمون میگه که با این سرنوشتی که در انتظارته بایدم گریه کنی! بدبخت نمیدونسته که اشک حضرت مسلم نه برای خود و طفلان خود, که برای مولای خود است, برای بچه های حسین..
میدونم شاید نزدیک این اعیاد بزرگ اینا رو نباید میگفتم ولی گاهی اوقات در نزاع عقل و دل, عقل ناتوان است..

شاید بی مناسبت نباشه با این نوحه ی حاج محمود.

شال ماتمت آبرو به من داد
موج پرچمت دل رو داده بر باد

قصه ی غمت دریای نگاهم
اسم اعظمت از لبم نیفتاد

..
ارباب خوبم ماه عزاتو عشقه
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه
ارباب خوبم کرب و بلاتو عشقه
..
.
باز هلال محرم سر زد و غم عالم خیمه زد در دلم.. وای دلم

[دانلود] (از دستش ندید!)

پ.ن:شاید برای این شعر کمی زود باشه ولی فکر میکنم برای بیدار کردنمون به موقع است..

الو الو کربلا..

روایتی نو؟ بیانی نوین؟ عبارتی بدیع؟
نه به هیچ کدوم اینا نیازی نیست.. اگر به این فایل صوتی که گذاشتم دل بدید خودتون متوجه میشید که یه حساب ساده ی 2,2 تا 4 تاست!
بریده ای از زندگی یک جانباز موجی..

قسمتی از شعر..

...
هی تند و تند سرش رو بابا می‌زد تو دیوار
قسم می‌داد حاجی رو, حاجی گوشی رو بردار

نعره‌های بابا جون پیچید یه هو تو گوشم
الو الو كربلا جواب بده به گوشم

مامان دوید و از پشت گرفت سر بابا رو
بابا با گریه می‌گفت كشتند بچه‌هارو
بعد مامانو هلش داد خودش خوابید رو زمین
گفت كه مواظب باشین خمپاره زد، بخوابین

الو الو كربلا پس نخودا چی شدن؟
كمك می‌خوایم حاجی جون بچه‌ها قیچی شدن
...

از چی حرف میزنم؟ از مظلومیت و صبری که از ابتدا با شیعه عجین بوده, الان هم شاهدش هستیم و تا اومدن صاحبمون ادامه خواهد داشت..
از گریه های شبانه ی مادرمون, دستای بسته ی علی علیه السلام.. تا مظللومیت شیعیانشون, تا غریبی امثال مرتضی (شخصیت شعر رو میگم) در جامعه ی امروزمون..
اگرچه خیلی قاعده ی عجیبی نیست, اصولا" خوب بودن مظلومیت رو در پی داره..

البته! البته!! اشتباه نشه.. شیعه مظلوم هست ولی ظلم پذیر خیر!
کما اینکه نبوده و نخواهد بود! همین الانشم تنها قومی از ابناء بشر که مقابل طاغوت زمانه (یهودیان حاکم بر دنیا) مردونه ایستادن و مستاصلشون کردن, همین بچه شیعه ها هستن.. به رهبری 3 فرزند فاطمه سلام الله علیها (رهبر خودمون, آیت الله سیستانی و سید حسن نصرالله)
ولی مظلومیتمون در اینه که کشورهای غربی بماند حتی مسلمون ها هم نه با ما که بر ما هستند !!

اما..
گاهی بین خودمون هم مَرد تر هامون غریبن.. و درد اینه..
و آخرین "اما" رو شاید ابوالفضل سپهر (در همین شعری که گذاشتم) بهتر بگه..

..
ای اونایی كه امروز دارین بهش می‌خندین
برای خنده‌هاتون دردشو می‌پسندین
امروزشو نبینین, بابام یه قهرمونه
یه‌روز به هم می‌رسیم, بازی داره زمونه
موج بابام كلیده قفل در بهشته
درو كنه هر كسی هر چیزی رو كه كشته
یه روز پشیمون می‌شین كه دیگه خیلی دیره
گریه‌های مادرم یقه تونو می‌گیره
بالا رفتیم ماسته, پایین اومدیم دروغه
مرگ و معاد و عقبی, كی میگه كه دروغه؟

خدایش بیامرزد..

پ.ن : زیاد گشتم ولی مثل اینکه فایل صوتی با کیفیتی بهتر ازین نیست روی نت!
اگر شعر بعضی جاها نا مفهوم بود میتونید متن کاملش رو اینجا ببینید.

عمه ی سادات

مرغ دلم راهی قم میشود
در حرم امن تو گم می شود

عمه ی سادات سلامٌ علیک
روح عبادات سلامٌ علیک

کوثر نوری به کویر قمی
آب حیات دل این مردمی

عمه ی سادات بگو کیستی
فاطمه یا زینب ثانیستی

از سفر کرببلا آمدی
یا که بدنبال رضا آمدی

کاش شبی مسـت حضورم کنی
با خبر از وقت ظهورم کنی..

واقعا" وجود این دو خواهر و برادر یعنی حضرت معصومه «سلام الله علیها» و امام رضا «عليه آلاف التحيه و الثناء» از الطاف عظیم و عجیب خداوند متعال به ما ایرانیان هست و جدا" جای بسی شکر داره..

اون شعر بالایی متعلق به مرحوم آغاسی هستش, اینجا اپلود کردم اگر دوست داشتید بگیرید.
به یک مولودی هم از حاج محمد رضای طاهری برخورد کردم که اگرچه خیلی باکیفیت نیست ولی زیباست و همچنین یادآور نغمه ی معروف «اگر آن ماه نمونه..» که انصافا جز ماندگارترین قطعه های مداحی این چند سال اخیر بود.
لینک دانلود

پناه

حتما در دوران بچگی براتون پیش اومده که به خاطر شیطنت, پدر یا مادر میخوان تنبیهتون کنن, و در مواردی که عمق شیطنت بیشتره گاهی اوقات هم دنبالتون کنن!
خوب در این مواقع چیکار میکردیم؟ مگه از پدر و مادر هم پشتیبان بهتری گیر میاد؟ خیلی اوقات با همه ی ترسمون میرفتیم به آغوش همون پدر و مادر و گریه میکردیم..

راستش امروز به یه حدیثی برخوردم که دقیقا" این ماجرا رو به یادم آورد:

و فِرّوا إلی الله مِنَ الله (امیرالمومنین علیه السلام - نهج البلاغه, خطبه 24)

یعنی هر کجا ترسیدید, متوحش شدید از خوف خدا و از دست خالی بودن خودتون, به خود خدا پناه ببرید..
انصافا" خیلی قشنگه, به خودم خیلی چسبید.
آدم یاد اون تیکه از مناجات حضرت علی علیه السلام در دعای کمیل میفته که میفرماین «لا یُمکِنُ الفِرارَ مِن حُکومَتِک»
عجیبه واقعا" این توأم شدن حس خوف و رجاء در اولیای خدا..

بسم الله..

«اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کل ساعة ولیاً و حافظاً و قائداً و ناصراً و دلیلاً و عیناً حتی تسکنه ارضک طوعاً و تمتعه فيها طويلاً»
------
خدا رو شکر میکنم ازینکه پس از مدتی که راه اندازی وبلاگی رو در ذهنم داشتم, بالاخره این توفیق رو بهم دادن تا سرانجام شروع کنم.
راستش شاید بلاگ های زیادی رو دیده باشید با مضمون عاشقانه, که عموما" در بین فارسی زبانهاشون 2 نوع وجود داره; یکی اونهایی که دل در گرو یاری نهادن و حالا یا دلتنگی های قبل از وصال هستش و یا شکایت های بعد از فراغ و دسته ی دوم هم اونهایی که با ائمه هدی و خدای خودشون راز و نیاز میکنن
که این بستگی به نگرش اون فرد داره که چه کسی رو لایق عالی ترین درجه ی محبت خودش بدونه و.. بگذریم.
و در بین دسته دوم هم رابطه های عجیبی رو میتونید پیدا کنید بین نویسنده و امام زمانشون..

حالا بنده هم در کمال پر رویی و جسارت میخوام خودم رو (با تمام بدیها و نواقصم) در دسته ی دوم جا بزنم و به عنوان کمترین بگم به مهدی فاطمه که اگرچه آقا..

لایق فیض حضورت نیم اما بگذار .... زندگی چند صباحی به خیالت بکنم

همین!
تمام هدف این وبلاگ برای رسیدن به یک لبخند رضایت و تایید حجه بن الحسن عجّل الله تعالی فرجه الشریف خلاصه میشه...
و برای رسیدن به این مهم, نویسنده قصد داره اشارات, احادیث و روزمره هایی رو با خواننده در میون بگذاره تا شاید در این بین تلنگری برای خودش باشد یا احساس پاکی زنده گردد و گاهی خم عشقی بجوشد و به شـراب مهر تبدیل گردد..

و یا به قولی:

حرف و گفت و صوت را بر هم زنم ... تا که بی این هر سه, با تو دم زنم

یا علی