تا به حال فکر کردید که چرا ما فاطمیه را گرامی می داریم؟
آیا فقط صرفا بحث عاطفی است؟
خیر، گرامیداشت دقاع از دین است، دقاع از ولایت..
و عمق جریان دفاع از دین و داشتن درد دین، به وفور در فاطمیه و وجود مقدس فاطمه مرضیه سلام الله علیها موج می زند. تا آنجا که محال است کسی بر در سوخته ی خانه ی فاطمه سلام الله علیها زجّه نزند و دین شناس شود!
امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند وقتی میخواستیم به مزار مطهر پیامبر صلوات الله علیه برویم، زینب سلام الله علیها را وسط قرار می دادیم و من و برادرم حسین و پدرم علی [علیهم السلام] از اطراف او را احاطه می کردیم. و هنگامی که نزدیک آنجا می رسیدیم پدرم می رفت شمعی را که بر مزار بود را خاموش میکرد تا مبادا کسی قد و بالای زینب را ببیند..
و این علی همانی است که مقابلش فاطمه اش را می زنند و باید سکوت کند،
این علی همانی است که فاطمه اش به مسجد رفته برای سخنرانی و او خانه نشین است..
علی شهادت طلب چه باید بکشد؟!
درد دین را حداقل در دل داشته باشیم حتی اگر نتیجه ی عملی را منجر نشود.
و کمترین کاری که میتوان انجام داد، همان اشکی است که بنیانگذار آن مادر پهلوشکسته ی مان است.
